Zo hé, da’s lekker. De dj draait op het festival echt de ene banger na de andere. Heb je al een paar snoepjes op of heb je al een paar keer de bodem van het glas of het bekertje gezien, dan kom je in euforische staten. Dan wil je de bassen niet horen, maar voelen. Je buik moet stuiteren van de lage tonen. Voor je het weet ben je verslaafd geraakt aan de lage tonen en wil je alleen maar meer, meer, meer. Dan ga je met je kop in een kast liggen, onder de speakers, zodat je alles echt goed voelt.
Valt het dan toch tegen, dan zorg je er gewoon voor dat wat gasten je keihard op je buik rammen. Het liefst op het ritme van de muziek. Is dat dan nog niet genoeg, dan moet het hoofd echt helemaal in die kast. Lekker een dagje festivallen. En als je heel veel geluk hebt, krijg je er een blijvende herinnering aan. Namelijk een piep in je oren die je elke dag herinnert aan hoe lekker die bassen waren. Wel jammer dat je ze op het volgende festival dan iets minder goed hoort. Volgende keer toch maar oordoppen mee? Via.
Lees het artikel op de mobiele website