DoorDash is een Amerikaans techbedrijf dat een online platform biedt voor maaltijdbezorging. Het werd opgericht in 2013 met als doel lokale restaurants te verbinden met klanten die op zoek zijn naar gemakkelijke en snelle maaltijden. DoorDash draait via een mobiele app en een website, waar klanten kunnen bladeren door menu's van verschillende restaurants, bestellingen plaatsen en deze laten bezorgen door onafhankelijke bezorgers, bekend als “Dashers”.
DoorDash bleek nogal een schot in de roos. Het bedrijf is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste spelers in de maaltijdbezorgingsindustrie in The States en breidt zijn diensten wereldwijd uit. Daarnaast biedt DoorDash naast maaltijden inmiddels ook andere diensten aan, zoals het bezorgen van boodschappen en grootschalige leveringen aan zakelijke klanten.
DoorDash is dus aanzienlijk gegroeid en daardoor hebben ze veel van die eerder genoemde zelfstandig werkende “Dashers” ofwel bezorgers nodig. Dasher worden is dan ook niet al te ingewikkeld. Je kunt je aanmelden via de DoorDash-website of -app. Tijdens de aanmelding moeten ze persoonlijke informatie verstrekken en een achtergrondcontrole ondergaan. Na goedkeuring kun je eigenlijk direct aan de bak. Je verdient als bezorger een vast bedrag van DoorDash, afhankelijk van de rit, maar de echte verdiensten zitten ‘m in de fooi waar ze in Amerika zo gek op zijn. Zaak dus dat je als bezorger vriendelijk, punctueel en netjes overkomt. En als bezorger ben je dan weer deels afhankelijk van of het restaurant waar je een maaltijd ophaalt een beetje meewerkt. Zeker qua op tijd leveren.
Onlangs was er dus een DoorDash-bezorger totaal niet te spreken over de snelheid waarmee een Pizza Hut-filiaal het eten afleverde. Heeft hij ze laten weten ook. Niet praten, maar gelijk meppen. Dat zal ze leren… Oh, en nog even over die achtergrondcontrole van DoorDash: misschien moet iemand daar toch nog even naar kijken. Dit soort volk wil je toch niet voor je bedrijf hebben werken…
Lees het artikel op de mobiele website