Och, die Arme Roos, toch. Ze dacht dat ze veilig was. Ze is ontsnapt aan een Bali Belly. Ook het scherpe eten in Thailand kon ze prima aan. De Filipijnen? Geen probleem. Maar ergens iets toch iets misgegaan in Darmstadt. Nu zit ze zo’n beetje vastgeplakt aan het potje. Roos heeft een rasecht geval van racekak. En dat is toch een fantastisch herkenbaar onderwerp om een vlogje over te maken.
Het is nog geen 11 uur en inmiddels zit ze al voor de zevende keer op de pot. Op een smartphone zit tegenwoordig best een goede microfoon. Daarmee hoor je niet alleen Roos goed, maar ook de rest van haar lichaam. En het gekletter dat bij de sputterpoep komt kijken. Backpacken is leuk, maar ‘je vormt er ook character van’, legt Roos uit. Je gaat naar de wc zonder papier, en maakt het achterwerk schoon met slechts een straaltje water. Ze heeft een sneetje brood en een ei op, gewoon voor even wat extra energie. Daar heeft ze nu spijt van. Als een ware verslaggeefster doet ze verslag van haar stoelgang. Zo gaan we langs de vaste fase weer naar de waterdunne fase, oftewel: ‘soep’. Ze denkt dat ze dadelijk aan het infuus moet. Sterkte, Roosje! Via Roos Stokmans.
Plaats reactie
1 reacties
nipe +2363
wat een dom gelul!