Ah, een kanspareltje. Roept iets naar een agent van wie hij een bon gaat krijgen. De agent moet maar even opschieten met z’n werk. Altijd leuk als je net een corrigerend standje krijgt, en dan denkt iets te eisen te hebben. Deze jongeman heeft een tactiek om vrienden te maken met de agent: door te praten over zijn waarschijnlijk favoriete lekkernij: de donut. Want alle agenten houden van donuts, toch?
Volgens de agent zou deze jongeman beter even zijn mond houden, maar het kereltje wijst de diender erop dat hij alleen staande is gehouden en mag praten wat hij wil. Dus hij begint maar eens over het postuur van de agent. Want zo te zien ‘eet hij meer dan dat hij werkt’. En dat komt overduidelijk door donuts eten. Spannend, allemaal. Ach, wat kun je ook verwachten van een provincie waar ze ‘gij’ zeggen en praten alsof de Neolithische Revolutie nog volop bezig is? Via.
Lees het artikel op de mobiele website