Zeg je Tom Odell, dan zeg je Another Love. Zeg je Pukkelpop, dan zeg je Belgium. Nou, combineer ff die hele rambam bij elkaar en je zegt helemaal niks, want je kunt niets anders dan kijken terwijl de kippenvel over je huid giert. Zodra Tom de toetsen van zijn piano raakt, pakt hij meteen even alle gevoelige snaren van het publiek mee.
Sommige video’s geven een ongekend gevoel van FOMO. En zodra je dit ziet baal je ook meteen dat je daar niet midden in het publiek mee stond te blèren. Tegelijkertijd ben je blij dat je getuige bent van dit videomateriaal. Hoe dan ook: veel emoties die loskomen. Vooral wanneer het tempo wordt opgevoerd, en al helemaal als je beseft dat dit nummer al tien jaar oud is en jij dus ook oud wordt. Al met al ontzettend bedankt, Tom.
Lees het artikel op de mobiele website