De zon die schijnt. Vijftig euro die je vindt in een oude spijkerbroek. Een welgemeend compliment. Zwemmen in de zee. Een picknick in het park. Een koopje vinden. Het weerzien met een oude vriend. Een reep chocolade in de aanbieding. Of gewoon een wielrenner die keihard op z’n smoel gaat: het zijn allemaal dingen waar je heel erg blij van wordt. Nou ja, dat laatste is vooral bij ons het geval.
Want wat hebben we hier op de redactie toch een hekel aan de Koning van de Weg. Zo zien die wielrenners zichzelf, hè? Ze kunnen wat sneller dan een ander, dus moeten ze ook maar breeduit op de weg gaan rijden. Het fietspad is te min voor ze. Het fietspad is wat voor paria. Voor losers die niet echt op de pedalen kunnen. Voor schooljeugd, opaatjes en omaatjes, en gatverdamme: arbeiders op weg naar hun werk. Nee, de wielrenner is het helemaal. En als zo’n wielrenner dan een keer een slippertje maakt, maakt ons hart een sprongetje. Met een beetje geluk eindigt het in een valpartij. Bonuspunten als ze met hun fiets ondersteboven in de sloot liggen. Hier in het Belgische Turnhout moest dit een kwalificatie voor het WK 2025 voorstellen. Waarschijnlijk is die kwalificatie niet gelukt. Jammer, joh. Bye bye, zwaai zwaai! Via tsbiker1.
Plaats reactie
2 reacties
JeMoeder +2819
Benen en armen trainen je ziet het
Lekkerdingdong +3027
echt de wijze woorden van je moeder heh